Certyfikaty

Certyfikaty stały się bardzo pomocne w przekonywaniu konsumentów o jakości produktu, który kupują. Są one przyznawane przez jedno z niżej wymienionych stowarzyszeń, w zależności od miejsca na świecie:

• w Stanach Zjednoczonych przez USDA National Organic Program (NOP),
• w Europie przez European Organic Regulations (EC 834/2007),
• w Indiach przez Indian National Programme for Organic Production (NPOP),
• w Kanadzie przez Canadian Organic Product Regulation (COPR).

Istnieje kilka różnic w przepisach krajowych, które uwzględniają warunki danych państw. Wszystkie jednak dotyczą międzynarodowych ustaleń. Co więcej wszystkie odnoszą się do Międzynarodowego Ruchu na Rzecz Rozwoju Upraw Ekologicznych (FOAM).

Producenci organicznych włókien bawełnianych muszą dostosowywać się nie tylko do wymogów ich państw, ale także muszą spełnić wymagania państw, do których będą wysyłać swoje produkty. Ta cała procedura tylko brzmi groźnie i skomplikowanie. W rzeczywistości jest zupełnie inaczej, między innymi dlatego, że istnieją międzynarodowe standardy, które ułatwiają cała procedurę pozyskania certyfikatu.

Gleby uprawne, na których używano środków chemicznych i na których obecnie rolnicy chcą uprawiać bawełnę organiczną, muszą to robić dwa, trzy lata zanim uzyskają certyfikat. W tym czasie uprawiana bawełna określana jest mianem produktu przejściowego. Jest ona sprzedawana za niższą cenę niż bawełna organiczna, ale także nieco wyższą niż zwykła bawełna.

Organizacją, która nadaje certyfikaty, ale i pomaga zmienić uprawę z nieorganicznej na organiczną jest: Textile Exchange – dawniej Organic Exchange, a procedurami które na takie działania pozwalają są: OE 100 Standard i OE Blended Standard.

Kiedyś powszechne było zjawisko nieujednoliconych wymogów które trzeba było spełnić, aby uzyskać certyfikat, szczególnie jeśli chodziło o odzież. Dzisiaj sprawa ta wygląda zupełnie inaczej, głównie za sprawą organizacji Global Organic Textile Standard (GOTS), która ustala międzynarodowe standardy. Po raz pierwszy zadebiutowała ona na targach BioFach w Norynbergii, w lutym 2008 roku. Do końca roku 2009 istniało już ponad 2800 certyfikatów wydanych przez GOTS. Zostały one nadane producentom z ponad 50 krajów.

Certyfikaty GOTS uwzględniają nie tylko bawełnę organiczna, ale także dbają o drobiazgi, takie jak: suwaki, nici, guziki czy barwniki.

Organizacje takie jak GOTS, Organic Exchange Standards są prekursorami w nadawaniu certyfikatów i ustalaniu wymogów. Istnieją także komercyjne przedsiębiorstwa i inicjatywy. Ich loga oraz linki do stron znajdują się poniżej:

Międzynarodowymi prekursorami w tej dziedzinie są: