Historia powstawania

Alexander Grisar w dolinie Cañete, Peru

Alexander Grisar miał 68 lat, kiedy postanowił zainteresować się uprawą bawełny organicznej. Niestety miał spore braki w wiedzy dotyczącej rolnictwa. Pomijając rok który spędził na farmie mając 10 lat, nie miał żadnej styczności z rolnictwem. Owszem, potrafił odróżnić dalie od chryzantemy, ale nigdy nie widział pola bawełny i zupełnie nie widział na czym dokładnie polega jej ekologiczna uprawa.

Aby zaczerpnąć informacji wybierał się on na liczne targi i seminaria poświęcone organicznej uprawie i wkrótce dołączył do organizacji Organic Exchange, która później przyjęła nazwę Textile Exchange. Następnym krokiem na drodze do uprawiania bawełny była podróż do Peru…

W Peru Alexander miał niepowtarzalną okazję nie tylko przyglądać się uprawom bawełny, ale mógł też porozmawiać z rolnikami. Głównym tematem ich rozmów był stan zdrowia farmerów, którzy zajmowali się tradycyjną uprawą bawełny. Podczas swojej podróży spotkał producentów ubrań i widział przędze ekologicznej bawełny, które posiadały certyfikat. To właśnie w Peru zdał sobie sprawę z tego, że temat rolnictwa, a szczególnie organicznej uprawy bawełny jest tak rozległy, że sam nie da rady zgłębić całej potrzebnej wiedzy. Dlatego też doszedł do wniosków, że SOCiLA musi opierać się na pomocy i wiedzy innych.

Również będąc w Peru spotkał Alfonsa Lizarragę, Dyrektora Regionalnego Programu Rozwoju Farm w Ameryce Łacińskiej i Gonzala La Cruz, Dyrektora zarządzającego REC i Andes of Solaridad. Alfonso został wkrótce liderem i nadzorcą rolniczym testowego programu w Uramicie. Gonzalo niedługo po tym, dołączył do projektu wnosząc w niego bardzo dużo.

Pierwsza wyprawa Alexandra do Kolumbii w sprawie SOCiLii odbyła się w marcu 2009 roku. Od tamtego czasu udawał się on do Kolumbii regularnie. Koncentrował się głównie na:

• przedstawianiu zalet płynących z uprawy organicznej bawełny rolnikom, przemysłom i ich współpracownikom;
• odnajdywaniu zainteresowanych tym tematem stron i łączeniu ich ze sobą;
• szukaniu farmerów, współpracowników i organizacji, które chciałyby włączyć się do eksperymentalnego programu sadzenia bawełny.

Zadanie to było niezmiernie mozolne i trwało znacznie dłużej niż Alexander przewidywał.

Raport dotyczący uprawy organicznej
bawełny sporządzony przez A. Grisar.

Aleksander stworzył raport, który mówił o światowym zielonym rynku odzieżowym i podkreślał jakie korzyści dla Kolumbii będą płynęły z przystąpienia do programu uprawiania organicznej bawełny. Raport ten trafił do wielu zainteresowanych i bardzo pomógł w rozpowszechnianiu inicjatywy.

Kiedy Alexander Grisar i Alfonso Lizagarra odwiedzili Kolumbie w kwietniu 2010 roku, przedstawili oni swój projekt Zarządowi Kolumbijskiego Przemysłu Tekstylnego (Colombian textile industry). Okazało się, że w kraju istnieje kilka spółek zajmujących się wytwarzaniem ubrań z organicznej bawełny, które pozyskują włókna od innych przedsiębiorstw. Zarząd doszedł do wniosków, że koszty dostarczania włókien można by obniżyć poprzez wprowadzenie produkcji na miejscu.

Spotkanie w Ministerstwie Rolnictwa w Bogocie, 13.04.2010.

W trakcie tej wizyty wyłoniono dwie grupy, które miały poprowadzić eksperymentalne sadzenie bawełny. Niestety jedna z nich musiała zrezygnować z powodu braku dostępności wystarczającej ilości pól uprawnych. Alfonso Lizarraga powrócił do Uramity w drugiej połowie sierpnia, aby pomóc w realizacji projektu. Jego działania zakończyły się sadzeniami bawełny w październiku 2010 roku.